ชายชราหยุดนิ่งและยืนอยู่ครู่หนึ่ง ก้มหน้า ตัวสั่นเล็กน้อยมือกุมไม้เท้า จ้อมมองจุดสิ้นสุดวันเวลาของเขา แต่เขามองแบบนั้นมานาน นานเหลือเกินแล้ว เขาเหนื่อยมากขึ้นเพราะเพิ่งเดินข้ามทุ่งมัวร์มาหลายแห่ง หรือเพราะคิดถึงระยะทางที่ต้องเดินในวันพรุ่งนี้กันแน่ บางทีอาจเป็นเพราะความหนักอึ้งของความรู้สึกผิดที่แบกรับมาหลายปี ผมไม่สนใจมันสักเท่าไรนัก เขาทรมานอย่างหนักมายาวนาน แต่ผมก็เช่นกันผมจะไม่เวทนาเขาให้เปลืองเปล่าหรอก ความตายจะปลดปล่อยเราทั้งสอง แต่เขาช่างน่ารังเกียจจนถึงวาระสุดท้าย ดูเหมือนเขาจะอยู่ต่อไปและต่อไป บางทีเขาอาจเป็นอมตะเพราะเราเดินมาด้วยกันนานหลายศตวรรษแล้ว อีกไม่ช้าก็จะถึงปีที่หนึ่งพันเก้าร้อยนับจากพระคริศต์ถือกำเนิดขึ้น

เนื้อหาปกหลัง : เรื่องเล่าสยองของกะลาสีเรือ

"มีเรือมา" มันควรจะให้กำลังใจเราดีขึ้น แต่ผมเห็นใบหน้าของลูกเรือแต่ละคนฉายแววไม่เชื่อและสับสน จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นความกลัวสุดขีด เรือลำนั้นพรุนไปด้วยรู เน่าเปื่อยและเต็มไปด้วยหนอน

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : เรื่องเล่าสยองของกะลาสีเรือ

ช่วงประมาณปลายปีที่แล้ว ทางสำนักพิมพ์ได้มีการตีพิมพ์ผลงานของนักเขียน (คนโปรด) ของเราอย่าง คริส พรีสต์สีย์ ในตอนแรกทางเราก็ยังนึกหวั่นในใจว่าสำนักพิมพ์ตีพิมพ์งานเขียนของเขา ถึ่ เกินไปหรือเปล่า แต่ในงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติที่ผ่านมา ก็ได้มีบรรดานักอ่านสอบถามกับทางสำนักพิมพ์ว่า จะมีผลงานเล่มใหม่ของคริสออกมาอีกเมื่อไหร่ อีกทั้งยังมีนักอ่านที่ได้ซื้อผลงานของคริสไปแล้วก็มาตามซื้องานเขียนเล่มก่อนๆ ที่ทางเราได้ตีพิมพ์ไป ซึ่งทำให้เรามั่นใจว่า คริส พรีสต์ลีย์ จะครองใจนักอ่านทั้งหน้าเก่าและหน้าใหม่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ หวังว่ายังคงไม่เบื่องานเขียนของนักเขียน (คนโปรด) ท่านนี้ของเรานะคะ

สำนักพิมพ์ตะวันส่อง