รายละเอียด : ทิวาพราวแสง

ทิวาพราวแสง

"พราวพนันว่าพี่ชูตลูกนี้ไม่ลงแน่ ๆ" เสียงใสที่ดังก็องจากข้างสนามทำให้คนยืนถือลูกบาสเกตบาลในท่าพร้อมโยนถึงกับสะดุ้งเฮือก เขาลดมือลงอย่างเสียงจังหวะ ปรายตาสีถ่านไปยังตัวก่อกวนที่มานั่งจุมปุ๊กคนเดียวตรงนั้นตั้งแต่เมื่อใดไม่ทราบแล้วพ่นลมหายใจออกมาหนัก ๆ

"เธอเคยเห็นพี่พลาดรึไง" พราวเพชรยกมือขึ้นเท้าคาว ยันศอกไว้กับกระโปรงนักเรียนที่เริ่มยับยู่ยี่ หัวเราะอาการขวัญกระเจิงที่ไม่ได้เห็นบ่อยนักจากพี่ชายตรงหน้า เธอเป็นเด็กผู้หญิงหน้าตาลิ้มลิ้ม ผิวขาวผ่องราวน้ำนม ผมสีน้ำตาลเข้มถูกมัดเป็นสองข้าง แต่ไม่ว่ามองมุมไหน เด็กหญิงคนนี้ก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะโตเป็นสาวในสายตาของเขา

เนื้อหาปกหลัง : ทิวาพราวแสง

ความรักบริสุทธิ์ในวัยเยาว์ก่อให้เกิดความผูกพันอย่างล้ำลึกเกินจินตนาการ ทว่าโลกแห่งความจริงนั้นไม่ได้สวยหรูเหมือนในนิยายใกล้เกินไปกลายเป็นมองข้าม ยิ่งสนิท...ยิ่งพูดไม่ได้

แต่...นั่นมันเรื่องเมื่อสิบปีก่อนตอนนี้เธอเป็น "นักเขียน" ชื่อดังระดับประเทศส่วนเขาเป็น "นายแบบ" สุดฮอตปรอทแตกตามท้องเรื่องแล้ว เธอกับเขาควรได้พบกันครั้งแรก แต่ที่นี่...มองไปทางไหนก็มีแต่ทุ่ง มีแต่หุบเขา มีแต่อ่างเก็บน้ำ มีแต่บ้านบนต้นไม้และเขา..ก็เป็นพี่ชายข้างบ้านที่ไม่ได้เจอกันมานานถึงสิบปี ตามท้องเรื่องอีกเช่นกัน เธอต้องแอบรักเขาข้างเดียวเขาเป็นพี่ชาย ส่วนเธอเป็นน้องสาวแสนสนิทคิดไม่ซื่อแต่ทำไมพักหลัง ๆ เธอถึงรู้วึกว่า "พี่ชาย" ชัดจะทำตัวไม่เหมือนเดิมเข้าไปทุกที

รีวิวโดยผู้เขียน : ทิวาพราวแสง

แอบรัก...คำเล็ก ๆ ที่มีความหมายกว้างขวางลึกซึ่ง ซึ่งเป็นได้ทั้งความสุข ความทุกข์ ความเศร้า...น้องพราว นางเอกของเราก็เช่นกันค่ะเธอแอบรักพี่คราม พี่ชายข้างบ้านที่ผูกพันกันมาตั้งแต่เด็ก แม้รู้ดีว่าไม่ทางสมหวัง แต่มันรักไปแล้ว ก็อยากจะรักให้ดีที่สุด ดังนั้น จึงมีบ่อยครั้งที่เราเห็นพี่น้องคู่นี้ตัวติดกันเป็นตังเม คอยปลอบอีกฝ่ายยามมีปัญหา ก่อนจะค้องจากลากันนานถึงสิบปีเมื่อคนพี่ไปเรียนต่อไกลค่อนโลก

ความคิดแรกที่ผุดขึ้นมาสำหรับนิยายเรื่องนี้คือ ดิฉันอยากเขียนแนวบ้ายไร่ในป่าในดอย ตีแผ่สถานที่กับประเพณีซึ่งคุ้นเคยมาทั้งชีวิตผ่านมุมมองของคู่พระนาง หลังจากนั้นงานก็เข้าค่ะ..งานช้างด้วย เนื่องจากเป็นเรื่องใกล้ตัวมากเกินไป ทำให้ความยากระดับอยากเอาหัวจุ่มน้ำตายวันละสามครั้งในการเขียน อีกทั้งเนื้อเรื่องยังเป็นแนวครอบครัว ทำให้ต้องพลังอย่างมากมายในการก้าวผ่านอดีต สำหรับดีฉันแล้ว นิยายเรื่องนี้เหมือนการบำบัดความบอบช้ำทางใจ รักษาแผนที่เคยคิดว่าไม่มีทางหาย และโตเป็นผู้ใหญ่อีกขั้น...ซึ่งต้องใช้เวลาเกือบสามปีเลยทีเดียว หลังจากเรื่องล่าสุด พิรุณ พร่ำ รัก ได้ตีพิมพ์

ด้วยรัก...ม้ากมาก

กลิ่นเอื้อง