รายละเอียด : มิปองรัก

แม้คนส่วนใหญ่จะคิดว่า ผู้ชายวัยสี่สิบกว่าๆ อาจจะดูแก่เกินไปสำหรับผู้หญิงที่อายุเพิ่งจะยี่สิบสอง ทว่านั่นไม่ใช่ความคิดของปอไหมอย่างแน่นอน อย่างน้อยก็ไม่ใช่สำหรับผู้ชายที่สายตาของเขามีแต่ความไม่ไว้วางใจในตัวเธอ
สำหรับเขาแล้ว เธอคือเด็กแก่แดดปากกล้า แต่เขากลับโอบกอดร้อยรัดและจุมพิตเธออย่างเร่าร้อน
แล้วปอไหมจะทำอย่างไรกับหัวใจของตัวเองดีเล่ากับความขัดแย้งที่เกิดขึ้น เธอไม่เคยเห็นว่าเขาแก่ หน้ำซ้ำยังเต็มไปด้วยแรงดึงดูดและชอบทำให้เธอหัวใจเต้นแรงเล่นอยู่บ่อยๆ แต่สำหรับเขาล่ะ…เธอเด็กและนิสัยแย่เกินไปหรือเปล่า แล้วไหนจะสถานะอันหมิ่นเหม่ระหว่างเธอและเขาที่คนรอบข้างอาจมองว่าไม่เหมาะสม หรือเธอควรพาตัวเองออกไปให้ห่าง แต่มันช่างยากเหลือเกิน ในเมื่อหัวใจก่อเกิดความรู้สึกที่เรียกว่า ‘รัก’ ไปแล้ว

ร่างสูงเดินนำมานั่งลงบนเตียง หัวใจของปอไหมยิ่งเต้นแรงมากกว่าเดิม เมื่อเขาขยับเข้ามาใกล้จนเกือบชิดและจับคางมนของเธอให้หันไปสบตา
“ฉันต้องใช้ถุงยางหรือเปล่า” ราชันย์ถามทั้งๆ ที่ปกติเวลามีอะไรกับผู้หญิงเขาก็ป้องกันทุกครั้ง ทว่ากับเด็กสาวคนนี้เขาเกิดอยากจะฉีกกฏของตัวเองขึ้นมาดื้อๆ แม้รู้ดีว่าเธอไม่ได้สะอาดสะอ้านอะไร
“ไม่ต้องหรอกค่ะ ปอมียาคุม” ปอไหมพูดราวกับพวกมืออาชีพที่พกพายาเม็ดเล็กๆ เหล่านั้นเป็นประจำ แต่เธอไม่ได้มียาตัวนี้เหมือนผู้หญิงเหล่านั้น เธอใช้มันควบคุมฮอร์โมนตามที่หมอสั่งเท่านั้น แต่ในยามนี้มันกลับช่วยให้เธอไม่ต้องวิตกกังวล และพูดตอบโต้ผู้ชายตรงหน้าได้อย่างคล่องปาก
“ลืมไปว่ามืออาชีพ งั้นเราเริ่มกันเลยเป็นไง จะได้ไม่ต้องเสียเวลา”
จบคำวงแขนแกร่งก็ตวัดกอดคอดและประกบจูบริมฝีปากอิ่มสีชมพูอ่อนของเธอทันที หญิงสาวที่ริเล่นกับไฟนิ่งงันและตัวแข็งไปครู่หนึ่ง ถึงนี่จะไม่ใช่จูบครั้งแรกและเคยจูบกับเขามาแล้ว แต่จูบของเขามันทำให้ร่างกายของเธอตื่นเร้าไปหมด
“เผยอปากออกสิปอไหม อย่ามัวแต่เล่นตัว ถ้าอยากได้เงินเพิ่มเดี๋ยวฉันจ่ายให้ทีหลัง”
“ปอไม่ได้จะ...” เธอกำลังจะบอกว่าไม่ได้เล่นตัวและไม่ได้อยากได้ค่าตัวเพิ่ม แต่ราชันย์ไม่ได้สนจะฟัง เพราะเขาฉวยโอกาสนั้นประกบปากลงใหม่และฉกลิ้นเข้าไปในโพรงนุ่มชื้นทันที