มีเพียงฉันคนเดียวที่จำได้ว่างานปฐมนิเทศโรงเรียนมัธยมปลายที่เข้ามาเรียนต่อในปีนี้มีอยู่สามครั้ง และมีวันที่ไม่ได้ถูกเลือก อยู่ในโลกที่เกิด “วันนี้” ซ้ำ ๆ เหมือนแผ่นเสียงพัง ๆ… “คุณไอซาวะ อายากะนี่เอง ฉันชื่ออินาบะ มิจิรุ ยินดีที่ได้รู้จักนะ” เธอพูดเช่นนั้นและยังเป็นเพื่อนฉันในวันต่อมาด้วย ความสัมพันธ์ครั้งแรกในชีวิต ความรู้สึกค่อย ๆ เปลี่ยนไปอย่างเงียบ ๆ ขณะที่กังวลกับระยะห่างซึ่งย่นย่อเข้ามาทีละนิด… “นี่ ตอนนี้รู้สึกยังไงบ้าง” “ใจเต้นไปหมด” ตอนที่เข้าใจแล้วว่าความรู้สึกที่คอยกดเอาไว้คืออะไร ก็เกิดเหตุการณ์บางอย่างขึ้น นี่คือเรื่องราวอันมหัศจรรย์ระหว่างคนที่ไม่รู้จักทั้งความรักและมิตรภาพอย่างฉัน และความรู้สึกเคอะเขินของเธอ